Liv bedenkt wel een goed idee

Selina gooit haar tas in een hoek en laat zich met een flinke plof op haar bed vallen. Het liefst zou ze nu eens even heel hard willen grommen-gillen-tieren. Toch doet ze dat maar niet, een diepe zucht is alles wat ze doet. Anders krijgt ze gelijk haar moeder of haar vader, of op het minst haar twee oudere zussen diep verontrust op audiëntie en in die bemoeizucht heeft ze helemaal geen zin. “Justin en Zomer zijn vast hele leuke kinderen”. Ze hoort het haar ouders al promoten. Of haar zussen die helemaal vallen voor alles wat er enigszins MTV of TMF lookalike uitziet: “Selina, wat geweldig dat jij eindelijk wat niveau in je klas hebt gekregen”.

Wat hoort ze daar? Hé, iemand probeert met haar skypecontact te krijgen. Nieuwsgierig kruipt Selina achter haar computer. “Liv: Hoi Selina”. Geweldig! Het is Liv. Eerder was zij, Jan en Selina elkaars beste vrienden. Vorig jaar was Liv met haar ouders verhuisd naar Noorwegen. Niets aan, zover weg! Nou konden ze alleen zo af en toe via de skype met elkaar kletsen. Ze klikte de skype ook aan en nu kwam Liv in beeld.

“Hé Selina, heb je mijn mail al gezien. Ik zit ook eindelijk weer bij een orkest! Wel anders nu hoor. Het is een schoolorkest. Maar in ieder geval kan ik weer saxofoon spelen. Ik heb een foto erbij gedaan!” begon Liv meteen razend enthousiast. Liv was altijd enorm enthousiast trouwens. Dat was ook zo fijn aan Liz, boordevol ideeën en overal zin in. “Nee joh, nog niet gezien. Ga ik zo meteen doen…” en voordat Selina ook maar verder kon kletsen, kwam Liv er al weer tussendoor: “En hoe is het bij het orkest en hoe is het met Jan en hoe is het op school en welke muziek zijn jullie aan het oefenen en denkt juf Fiona nog wel eens aan mij en…”. Maar ook Liv kreeg geen enkele kans haar vragen af te maken. Want zoals dat gaat met twee meiden bij elkaar hebben ze altijd wel veel aan elkaar te vertellen, zoveel dat geen skype dat bij kan houden! Zo kreeg Liv alles te horen over D-Justin en Zomer en over hoe G-E-W-E-L-D-I-G ze zichzelf vinden en dat Jan nou eigenlijk niet meer bij het orkest wil blijven, omdat Justin steeds zo vervelend doet over ‘muzikantjes, tara boem tsjing boem’. En Liv barstte gelijk van de leuke ideeën. Bijvoorbeeld om Zomer in een pauk te stoppen en dan met wat orkestleden de pauk in de Nicolaasgracht te rollen zodat ze lekker kon wegdrijven via de gracht! En Justin konden ze wel naar boer Hanes lokken en zeggen dat daar in zijn schuur een talentenjacht zou zijn. Maar dan wel met alleen koeien en kippen als juryleden! Liv had gegierd van het lachen en riep daar ergens tussendoor: “schuurdeur dicht doen en hard weghollen, boer Hanes heeft al jaren verstopte oren – die zal het pas merken als hij ’s morgens vroeg de koeien moet melken!”

Na alle gekkigheid van Liv kwam ze dan met het allerbeste idee. Morgen zou ze zich melden bij juf Fiona. Liv en zij wisten het zeker. Juf Fiona zou het ook een superidee vinden! Liv was geweldig. Oh en trouwens, dit is Liv:

De skypevriendin van Selina, Liv, in haar Noorse orkest

Justin

Selina en Jan fietsen samen naar school. Ze praten niet. Normaal kletsen ze elkaar de oren van het hoofd, maar nu zijn ze ieder met hun eigen gedachten bezig. Nou ja, allebei weten ze dat ze wel met hetzelfde onderwerp bezig zijn. Toen Jan gisteren aan Selina vertelde waar hij werkelijk mee zat, begreep ze zijn uitbarsting eigenlijk wel. Samen hadden ze nog uren op Jan’s slaapkamer rond gehangen en lekker zitten klagen over Justin.

Justin, of zoals hij zichzelf noemt D-J USTIN, vindt zichzelf THE BEST! Zodra iemand hem maar aankijkt, roept hij dan ook meteen: “hey man, weet jij al wat ik later wordt: BEROEMD EN FAMOUS”. Hij loopt ook niet zoals de andere klasgenoten, nee hij ‘moonwalked’! Zijn broer schijnt gek te zijn van Michael Jackson en heeft hem dat moonwalking geleerd en nu beweert Justin (oh sorry D-J USTIN) dat hij niet anders meer kan ‘als zich op deze manier voor te bewegen’. In gedachten maakt Selina braakgeluiden. Lekker handig bij gym trouwens, want drie keer raden hoe goed meneer is bij voetballen en apenkooi!

Maar nu het belachelijke! Niemand uit de klas vindt Justin stom! Alle meiden vinden Justin juist de knapste jongen uit de klas en allemaal zijn ze verliefd op hem, proberen afspraakjes met hem te maken, dragen zijn spullen, maken zijn huiswerk, het is echt te zot voor woorden. En de jongens? Die zijn misschien nog wel erger! Je zou denken dat ze Justin af zouden maken, de grond in zouden boren. Maar nee, ze pakken wel Thijs omdat Thijs niet van voetballen houdt (Justin ook niet hoor) en Thijs bij gym niet in het touw omhoog weet te klimmen (ook dat kan Justin niet hoor). En misschien ook wel omdat Thijs niet terug durft te schelden. Justin zegt gewoon: “Hey man, jullie vergeten dat ik later BEROEMD EN FAMOUS word!” En dan gaat hij moonwalken en stom zingen. Die stomme meiden uit onze klas gaan dan staan gillen en roepen dat hij zo geweldig is en de jongens steken hun handen in hun zakken en staan er maar een beetje bij te grinniken.

Hoe langer Selina over Justin aan het nadenken is, hoe bozer ze wordt. Bah! Dan is er nog één, één ding dat het aller-aller-allerergste is aan Justin. Justin houdt ook van muziek. Net als zij en Jan. Selina slaakt een diepe zucht en Jan kijkt haar even sluiks aan. Hij weet precies wat Selina denkt.

Jan wenste dat hij nooit meer naar school zou hoeven. Of een school zonder Justin, dat mocht ook! Voordat Justin op hun school was gekomen, hadden ze echt een heel leuke groep. Nou ja, er zaten wel een paar plaagkoppen in de klas, maar die vielen in gebruik best wel mee. Alleen Thijs had er vaak wat moeite mee. Het gekke was dat als ze dan met alle jongens samen een patatje gingen eten of ze kwamen jongens tegen van de Maximaschool, dan vormden ze één groep en hoorde Thijs er helemaal bij. Als er dan iemand van de Maximaschool ook maar één vinger naar Thijs durfde uit te steken, dan vormden ze allemaal een buffer voor Thijs. En bij het patatje eten, kon je ook niet zien wie geen vriend was. Dat was zo gezellig altijd. Totdat Justin erbij was gekomen. Nu waren er ineens allemaal groepjes in de klas gekomen.

Ja, hij had gezegd dat hij nooit meer trompet wilde spelen. Maar hij hield van dat instrument! Een beetje spijt had hij er wel van. Stom om bij juf Fiona zo te ontploffen. Maar juf Fiona zat niet in zijn klas en juf Fiona kende Justin niet. Hield Justin nou maar niet van muziek! Wilde Justin nou maar niet beroemd worden. Vonden zijn klasgenoten Justin nou maar niet zo geweldig. Was hij nou maar niet op hun school gekomen. Jan slikte een traan weg. Nee, hij ging niet zitten janken als een meisje! Ze waren al bijna bij school. Nog even en dan zou hij Justin weer horen roepen: “daar hebben we onze muzikantjes! Hoempa hoempa tara boem tsjing!” En dan zou Justin moonwalkend voorop gaan over het schoolplein, terwijl zijn vrienden hem marcherend zouden volgen en allemaal zouden ze met Justin mee roepen: “Onze muzikantjes: hoempa hoempa tara boem tsjing!”

Selina en Jan kwamen bij school aan. Selina remde hard. Jan schrok ervan en kon niet anders dan ook hard te remmen om zo bij Selina in de buurt te blijven. “Denk erom”, zei Selina, “Lach op je gezicht, muzikantje, we bedenken wel een plan!” en ze ging dapper met haar fiets naar het fietsenrek op het schoolplein. Jan volgde haar, met een dappere lach op zijn gezicht.

“Hey, daar zijn onze muzikantjes! Hoempa, hoempa, tara boem tsjing trala trala!” zong Justin. “Nee maar”, reageerde Selina droogjes, “meneer heeft een variant bedacht op zijn muzikale thema”. Jan moest nu toch wel grinniken, die Selina. Justin’s vrienden begonnen al enthousiast te marcheren. Justin stond nu vlakbij Jan en boog zich heel dichtbij zijn hoofd, toen fluisterde hij in zijn oor: “hey loser wat doe je toch steeds met je trompetje? Ik speel BASGITAAR en nog even en ik ben de volgende popstar, een echte idol. Jij zult altijd een muzikantje blijven!”

Op dat moment zag Jan even helemaal niets meer. Alleen Justin, zijn trompet en de basgitaar van Justin. En hij werd boos. Zo vreselijk boos. Ergens ver weg hoorde hij een schrille stem van Selina, maar hij kon niet horen wat ze zei. Die nare Justin ook.

En toen sprong hij bovenop Justin…

Wat is er echt aan de hand

“Colaatje, spekjes en een trompet voor meneer!”. Selina staat voor Jan’s slaapkamerdeur te schreeuwen. “En meneer mag best de deur dan even open doen hoor, best gezellig natuurlijk”, ze wordt er wel een beetje giftig van. Eerst doet Jan zo raar bij juf Fiona en nu speelt hij ook nog eens zwijgertje bij haar. Jongens! Ze wil net rechtsomkeert maken en haar hart luchten bij Jan’s moeder, als de deur ineens open gaat. “Hoi”, zegt Jan een beetje verlegen, “die cola en spekjes zijn een geweldig goed idee, maar de trompet mag je in de grijze container gooien!”
“Wat heb jij toch?” Selina wurmt zich langs Jan heen zijn slaapkamer naar binnen en ploft neer op zijn bed. Jan zucht diep. “Heb je het niet begrepen, ik stop bij AJZH. Ach, dat moet jij eigenlijk ook doen. Ik zit er al een hele tijd mee.”
“Oh, zit jij er al een hele tijd mee? Hoe lang dan? Wat is er mis met AJZH?!” vraagt Selina boos.
En tot haar stomme verbazing zegt Jan dan: “Alles”. Even is Selina met stomheid geslagen. Alles? Vindt Jan echt dat alles mis is met hun muziekvereniging? Dat is onmogelijk. Vorige week vond hij alles nog geweldig: de muzieklessen bij juf Fiona, de repetities met het orkest, de grote uitvoering en zelfs het marcheren op straat (iets dat zijzelf niet zo geweldig vond en waar Jan haar steeds op de kop gaf als ze er onderuit probeerde te komen).
Ze keek dan ook een beetje spottend naar Jan. “Wat nou”, sputterde Jan. “Niets”, zei Selina, “je lijkt alleen net Alisha. De ene dag houdt ze van Gordon en de volgende dag vindt ze Gordon vreselijk en wil ze alleen nog maar praten over Gerard Jolink – maak me gek!” De ogen van Jan schieten vuur en Selina weet dat ze Jan geraakt heeft. Jan vindt Alisha een vreselijk aanstelster en Jan wil absoluut geen aansteller zijn. “Ik lijk NIET op ALISHA”, zegt Jan dreigend.
“Nou, wat is er dan écht aan de hand?” vraagt Selina en reikt Jan zijn trompet aan.

Aarzelend neemt Jan de trompet in zijn handen. Hij streelt de trompet zachtjes. Hij friemelt aan de knoppen. Hij zucht. En dan zegt hij heel, heel zachtjes: “Justin”.

Valse tonen uit het muzieklokaal

Selina gooide gauw haar muziektas op de grond en propte haar vingers in haar oren. Uit het muzieklokaal klonken afschuwelijke geluiden. Met haar ellebogen wurmde ze de klapdeuren open en grinnikend begroette ze Jan: “Mag jij die arme trompet wel zo pijnigen? Of is het juf Fiona die je zo graag weg wilt jagen!”
Tot haar stomme verbazing lacht Jan helemaal niet terug. Ze krijgt zelfs geen gevatte grap om haar dichtgepropte oren geslagen. In plaats daarvan gooit Jan het horen, lezen & spelen-muziekboek kwaad op de grond en schreeuwt, terwijl de tranen in zijn ogen staan: “en ik vind die trompet gewoon een stom rotding, dat heb ik toch altijd al gezegd! Hoe vaak moet ik het nou nog zeggen? Ik DOE het niet meer, ik STOP ermee!”
Nog geen milliseconde later voelt Selina een windvlaag en daar vliegt Jan naar buiten.

In het meestal zo gezellige muzieklokaal is het nu wel erg stil. “Zo”, zegt juf Fiona. “Jan heeft vandaag zijn dag niet”.
“Nou, zijn dag niet? Moeten we niet 112 gaan bellen, de kinderbescherming, de minister-president, koningin Beatrix op zijn minst inschakelen?! Dit kan toch niet, Jan die stopt bij AJZH!”

Selina heeft treurig de achtergelaten trompet van Jan in haar handen. Voorzichtig beweegt ze haar handen over het instrument. Samen zijn ze bij AJZH begonnen. Wat waren ze allebei trots toen hun ouders vertelden dat juf Fiona vond dat ze goed genoeg waren om een instrument te mogen kiezen. Jan wist direct welk instrument hij wilde spelen. Maar dat wist hij al toen ze nog kleuter waren. Toen zeurde hij al dat hij trompet wilde spelen. Hij had, zo klein als hij was, zelfs al een piepklein knalroze speelgoedtrompetje en dat sleepte hij overal mee naar toe. Selina zelf wist het eerst niet zo goed. Juf Fiona had haar een middag meegenomen naar het muzieklokaal en daar kreeg ze allerlei instrumenten in haar handen. Vind je dit wat? Of vind je dit leuker? De grootste lol hadden ze samen gehad. Zeker toen ze beiden geprobeerd hadden uit een grote sousafoon geluid te krijgen. Haar keuze viel uiteindelijk op de klarinet. Hoewel ze nog steeds wel eens twijfelde. Vaak keek ze heimelijk jaloers naar Teuntje en haar stoere saxofoon. Selina zuchtte. Wat was er toch met Jan?

Juf Fiona legde een hand op haar schouders. “Hé meidje, waarom breng jij de trompet niet even bij Jan langs? Hij gaat zijn trompet vast snel missen en zeg hem meteen dat hij voor volgende week les 7 even moet doornemen.”