Verhaaltjes verteller

januari 21, 2011

Liv bedenkt wel een goed idee

Filed under: Uncategorized — kruisbes @ 2:04 pm
Tags: , , , ,

Selina gooit haar tas in een hoek en laat zich met een flinke plof op haar bed vallen. Het liefst zou ze nu eens even heel hard willen grommen-gillen-tieren. Toch doet ze dat maar niet, een diepe zucht is alles wat ze doet. Anders krijgt ze gelijk haar moeder of haar vader, of op het minst haar twee oudere zussen diep verontrust op audiëntie en in die bemoeizucht heeft ze helemaal geen zin. “Justin en Zomer zijn vast hele leuke kinderen”. Ze hoort het haar ouders al promoten. Of haar zussen die helemaal vallen voor alles wat er enigszins MTV of TMF lookalike uitziet: “Selina, wat geweldig dat jij eindelijk wat niveau in je klas hebt gekregen”.

Wat hoort ze daar? Hé, iemand probeert met haar skypecontact te krijgen. Nieuwsgierig kruipt Selina achter haar computer. “Liv: Hoi Selina”. Geweldig! Het is Liv. Eerder was zij, Jan en Selina elkaars beste vrienden. Vorig jaar was Liv met haar ouders verhuisd naar Noorwegen. Niets aan, zover weg! Nou konden ze alleen zo af en toe via de skype met elkaar kletsen. Ze klikte de skype ook aan en nu kwam Liv in beeld.

“Hé Selina, heb je mijn mail al gezien. Ik zit ook eindelijk weer bij een orkest! Wel anders nu hoor. Het is een schoolorkest. Maar in ieder geval kan ik weer saxofoon spelen. Ik heb een foto erbij gedaan!” begon Liv meteen razend enthousiast. Liv was altijd enorm enthousiast trouwens. Dat was ook zo fijn aan Liz, boordevol ideeën en overal zin in. “Nee joh, nog niet gezien. Ga ik zo meteen doen…” en voordat Selina ook maar verder kon kletsen, kwam Liv er al weer tussendoor: “En hoe is het bij het orkest en hoe is het met Jan en hoe is het op school en welke muziek zijn jullie aan het oefenen en denkt juf Fiona nog wel eens aan mij en…”. Maar ook Liv kreeg geen enkele kans haar vragen af te maken. Want zoals dat gaat met twee meiden bij elkaar hebben ze altijd wel veel aan elkaar te vertellen, zoveel dat geen skype dat bij kan houden! Zo kreeg Liv alles te horen over D-Justin en Zomer en over hoe G-E-W-E-L-D-I-G ze zichzelf vinden en dat Jan nou eigenlijk niet meer bij het orkest wil blijven, omdat Justin steeds zo vervelend doet over ‘muzikantjes, tara boem tsjing boem’. En Liv barstte gelijk van de leuke ideeën. Bijvoorbeeld om Zomer in een pauk te stoppen en dan met wat orkestleden de pauk in de Nicolaasgracht te rollen zodat ze lekker kon wegdrijven via de gracht! En Justin konden ze wel naar boer Hanes lokken en zeggen dat daar in zijn schuur een talentenjacht zou zijn. Maar dan wel met alleen koeien en kippen als juryleden! Liv had gegierd van het lachen en riep daar ergens tussendoor: “schuurdeur dicht doen en hard weghollen, boer Hanes heeft al jaren verstopte oren – die zal het pas merken als hij ’s morgens vroeg de koeien moet melken!”

Na alle gekkigheid van Liv kwam ze dan met het allerbeste idee. Morgen zou ze zich melden bij juf Fiona. Liv en zij wisten het zeker. Juf Fiona zou het ook een superidee vinden! Liv was geweldig. Oh en trouwens, dit is Liv:

De skypevriendin van Selina, Liv, in haar Noorse orkest

april 11, 2010

Wat is er echt aan de hand

“Colaatje, spekjes en een trompet voor meneer!”. Selina staat voor Jan’s slaapkamerdeur te schreeuwen. “En meneer mag best de deur dan even open doen hoor, best gezellig natuurlijk”, ze wordt er wel een beetje giftig van. Eerst doet Jan zo raar bij juf Fiona en nu speelt hij ook nog eens zwijgertje bij haar. Jongens! Ze wil net rechtsomkeert maken en haar hart luchten bij Jan’s moeder, als de deur ineens open gaat. “Hoi”, zegt Jan een beetje verlegen, “die cola en spekjes zijn een geweldig goed idee, maar de trompet mag je in de grijze container gooien!”
“Wat heb jij toch?” Selina wurmt zich langs Jan heen zijn slaapkamer naar binnen en ploft neer op zijn bed. Jan zucht diep. “Heb je het niet begrepen, ik stop bij AJZH. Ach, dat moet jij eigenlijk ook doen. Ik zit er al een hele tijd mee.”
“Oh, zit jij er al een hele tijd mee? Hoe lang dan? Wat is er mis met AJZH?!” vraagt Selina boos.
En tot haar stomme verbazing zegt Jan dan: “Alles”. Even is Selina met stomheid geslagen. Alles? Vindt Jan echt dat alles mis is met hun muziekvereniging? Dat is onmogelijk. Vorige week vond hij alles nog geweldig: de muzieklessen bij juf Fiona, de repetities met het orkest, de grote uitvoering en zelfs het marcheren op straat (iets dat zijzelf niet zo geweldig vond en waar Jan haar steeds op de kop gaf als ze er onderuit probeerde te komen).
Ze keek dan ook een beetje spottend naar Jan. “Wat nou”, sputterde Jan. “Niets”, zei Selina, “je lijkt alleen net Alisha. De ene dag houdt ze van Gordon en de volgende dag vindt ze Gordon vreselijk en wil ze alleen nog maar praten over Gerard Jolink – maak me gek!” De ogen van Jan schieten vuur en Selina weet dat ze Jan geraakt heeft. Jan vindt Alisha een vreselijk aanstelster en Jan wil absoluut geen aansteller zijn. “Ik lijk NIET op ALISHA”, zegt Jan dreigend.
“Nou, wat is er dan écht aan de hand?” vraagt Selina en reikt Jan zijn trompet aan.

Aarzelend neemt Jan de trompet in zijn handen. Hij streelt de trompet zachtjes. Hij friemelt aan de knoppen. Hij zucht. En dan zegt hij heel, heel zachtjes: “Justin”.

Blog op WordPress.com.